Μαθητές τρομοκρατούν μαθητές: bullying in schools

Ο εκφοβισμός στα σχολεία είναι ένα θέμα που -δυστυχώς- πλέον κάνει συχνά την εμφάνισή του στα σχολεία. Τι συμβαίνει, όμως, όταν ο εκφοβισμός γίνει τόσο έντονος που δεν μπορεί ο μαθητής να συνεχίσει το σχολείο;

Προσπαθώντας, λοιπόν, η ηγεσία του Υπ. Παιδείας να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της εγκατάλειψης του σχολείου λόγω της ενδοσχολικής βίας και της τρομοκρατίας που υφίσταται τα παιδιά από τους συμμαθητές τους, παρήγγειλε από τον εμπειρογνώμονα Τσιάντη Ιωάννη μελέτη που θα διερευνά το πρόβλημα της ενδοσχολικής βίας και του εκφοβισμού, για τις ενδεδειγμένες δράσεις που θα πρέπει να υιοθετηθούν για την πρόληψη, αντιμετώπιση ή και για την όσο το δυνατόν μείωση του φαινομένου. Η Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς θα αξιοποιήσει τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης στα πλαίσια της συγχρηματοδοτούμενου έργου και το οποίο αφορά την χρηματοδότηση δράσεων για την πρόληψη και αντιμετώπιση του προβλήματος στα σχολεία. Το έργο αρχικά θα εφαρμοστεί στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση.

Όλα αυτά, βέβαια, είναι σε πρωτόγονο στάδιο. Μέχρι να γίνει η έρευνα, να


αξιολογηθούν τα αποτελέσματα της έρευνας και να αρχίσει να υλοποιείται το πρόγραμμα, θα έχει περάσει μια δεκαετία (και λίγο λέμε). Αν υλοποιηθεί και ποτέ βέβαια. Γιατί πολύ πιθανόν η επόμενη κυβέρνηση να σταματήσει το αναφερθέν πρόγραμμα και να αναθέσει σε κάποιον άλλο εμπειρογνώμονα να κάνει μια άλλη μελέτη για το bullying.

Χαρακτηριστικά του μαθητή-θύμα του bullying:
•    Πρόκειται κυρίως για ευαίσθητους μαθητές
•    Βιώνουν αισθήματα μοναξιάς, δυσαρέσκειας, ανασφάλειας και φόβου
•  Παρουσιάζουν σωματικά συμπτώματα όπως πονοκεφάλους, εξανθήματα, γαστρεντερικές διαταραχές προϊόντα άγχους

Όλα αυτά γίνονται τη στιγμή που άλλες ευρωπαϊκές χώρες υλοποιούν προγράμματα αντιμετώπισης και κυρίως θεραπείας και επανένταξης των ατόμων που έχουν κακοποιηθεί στο χώρο του σχολείου, τονώνοντας την αυτοπεποίθηση του ατόμου.

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, επί παραδείγματι, έντονη παρουσία στο χώρο του anti-bullying έχουν τα Red Balloon Learner Centres. Πρόκειται για κέντρα που έχουν το ίδιο ωράριο με τα κρατικά σχολεία. Απευθύνονται σε μαθητές ηλικίας 9-18 ετών, θύματα ενδοσχολικής βίας, μαθητών που έχουν εγκαταλείψει το σχολείο λόγω της απόρριψης που βίωναν εξαιτίας της παραβατικής συμπεριφοράς των συμμαθητών τους. 

Στόχος τους είναι οι μαθητές που παρακολουθούν τα προγράμματα αυτά αποκτήσουν την αυτοπεποίθηση τους ούτως ώστε να συνεχίσουν την κύρια-βασική τους εκπαίδευση.  Τα μαθήματα είναι καθαρά εξατομικευμένα στις ανάγκες του μαθητή. Τα κτίρια μοιάζουν με «σπίτια» δεν έχουν την εικόνα ιδρύματος, υπάρχει κουζίνα, όπου η οικονόμος μαγειρεύει καθημερινά σπιτικά φαγητά. Ιδρυτής αυτών των κέντρων ήταν η Carrie Herbert, μια σύμβουλος εκπαίδευσης η οποία εκπαίδευε καθηγητές στο πώς να αντιμετωπίζουν την ενδοσχολική βία. Έβλεπε πως το πρόβλημα ήταν αρκετά μεγάλο και πως δεν υπήρχαν οργανωμένες δομές που θα παρείχαν αποτελεσματικές υπηρεσίες για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος. Όταν η ανιψιά της, όμως, εγκατέλειψε το σχολείο εξαιτίας του εκφοβισμού η Carrie Herbert ενεπλάκη, πια, προσωπικά και συναισθηματικά. Αποφάσισε να κρατήσει την ανιψιά της στο σπίτι, να προσλάβει καθηγητές,  να έχει την επίβλεψη η ίδια η Carrie. Τι γινόταν όμως με τα άλλα παιδιά που δεν είχαν την πολυτέλεια αυτή; Έτσι η Carrie άρχισε να δημιουργεί και να στελεχώνει τα Red Balloon Centres για να βοηθήσει αυτά τα παιδιά.

Τα κέντρα αυτά στηρίζονται σε προσφορές, σε δωρεές σε εθελοντική εργασία πολιτών και κυρίως στην αγάπη του ανθρώπου για τον συνάνθρωπο. Εδώ, όμως, στη χώρα μας ας συνεχίσουμε να κάνουμε έρευνες, για να μην υλοποιηθεί τίποτα-απλά για να «ταΐσουμε» τους ημέτερους, να νομοθετούμε νόμους, τους οποίους στην συνέχεια τους ακυρώνουμε-βλέπε κάπνισμα κ.α. Βλέπετε κυρίες και κύριοι σε όλα αυτά που μόλις ανέφερα είμαστε άριστοι. Άλλωστε, στον παγκόσμιο πολιτισμό που όλοι οι λαοί προσφέρουν κάτι και εμείς οι Νεοέλληνες βάζουμε το δικό μας λιθαράκι.

Τσιώλη Σταυρούλα